Projekt z 14 czerwca 2024 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawy o podatku leśnym oraz ustawy o opłacie skarbowej powstał celem wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych, głównie w zakresie definicji obiektu budowlanego objętego podatkiem od nieruchomości. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 4 lipca 2023 r. (sygn. akt 14/21) zakreślił termin do dokonania zmian ustawy – przepis ustanawiający definicję budowli utraci moc obowiązującą po upływie osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku.
W Projekcie zawarto nowe, autonomiczne definicje pojęć: „budowla” oraz „budynek”, bez odniesienia do przepisów innych niż podatkowe.
Za budowlę będą uznane obiekty wykonane z użyciem wyrobów budowlanych wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, a także instalacje i urządzenia, jeżeli stanowią wraz z tym obiektem całość techniczno-użytkową. Dodatkowo poza obiektami wymienionymi w załączniku, pojęciem budowli zostaną objęte również, wykonane z użyciem wyrobów budowlanych:
– części budowlane urządzeń, niestanowiących części budowli składającej się z obiektu wymienionego w załączniku nr 4 do ustawy oraz instalacji i urządzeń tworzących z nim całość techniczno-użytkową, tj. m.in. części budowlane kotłów i pieców przemysłowych,
– części budowlane elektrowni wiatrowych i elektrowni jądrowych,
– fundamenty pod maszyny oraz urządzenia, odrębne pod względem technicznym od tych maszyn i urządzeń,
– przyłącza do obiektu budowlanego.
Budynek został zdefiniowany jako obiekt, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, wykonany z użyciem wyrobów budowlanych, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Obiekty budowlane objęte podatkiem od nieruchomości zostały podzielone na budynki i budowle celem wyeliminowania potencjalnego ryzyka nakładania się pojęć.
Obiekty budowlane wymienione w załączniku nr 4 do ustawy nie będą mogły być kwalifikowane jako budynki – będą budowlami. Szczególna regulacja dotyczy obiektów o charakterze kompleksowym i niejednorodnym, wymienionych w poz. 1–6 załącznika nr 4, w przypadku których budynek może stanowić część takiego obiektu.
Prawodawca podkreślił w uzasadnieniu Projektu, że regulacja może spowodować wzrost obciążeń podatkowych. Powodem tego jest jednoznaczne zakwalifikowanie niektórych obiektów do kategorii budowli, które w obowiązującym stanie prawnym jednocześnie spełniają przesłanki do bycia budynkiem.
W trakcie konsultacji publicznych wielokrotnie podnoszono brak jednoznaczności definicji pojęcia „całości techniczno-użytkowej”, co generuje ryzyko nadużyć poprzez ujmowanie w definicji niebudowlanych składników majątkowych przedsiębiorców pozostających w związku użytkowym z budowlą. Przedsiębiorcy obawiają się negatywnego wpływu projektowanej definicji na procesy inwestycyjne, a także wzrostu obciążeń podatkowych przekraczających 50%, co może prowadzić do przerzucania tych dodatkowych wydatków na odbiorców usług, w tym na konsumentów.
Trwa proces legislacyjny. Projektowana ustawa ma wejść w życie 1 stycznia 2025 r.
Leave a Reply